تأثیر انزجار درمانی و دارودرمانی بر علایم وسواس مراجعین وسواسی با توجه به سلسله مراتب موقعیت های وسواس آور

هدف این پژوهش، تعیین تأثیر انزجاردرمانی به روش ect بر کاهش علایم وسواس بیماران مبتلا به اختلال وسواسی-جبری و مقایسه آن با روش دارودرمانی در شهر اصفهان بود. روش پژوهش تجربی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور اجرای پژوهش 45 نفر بیمار وسواسی در دو گروه آزمایش (انزجاردرمانی 15 نفر، دارودرمانی 15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) به طور تصادفی زمانی جایگزین شدند. متغیر مستقل روش های درمان دارویی و انزجاردرمانی بود که روش انزجاردرمانی در 8 جلسه بر روی گروه رفتاردرمانی انجام شد و طی همین مدت نیز گروه دارودرمانی دارو دریافت کردند. در گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادزلی و پرسشنامه افسردگی بک (bdi) بود. پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادزلی در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط هر سه گروه تکمیل گردید. همچنین پرسشنامه افسردگی بک به منظور حذف آزمودنی های دارای افسردگی در مرحله پیش آزمون توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. نتایج پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد که انزجاردرمانی و دارودرمانی در کاهش علایم وسواس موثر بوده است (p<./0001). نتایج پیگیری پس از یک ماه نشان داد که بین گروههای آزمایش و گروه کنترل در میزان علایم وسواس تفاوت وجود دارد و اثربخشی بعد از یک ماه باقی مانده است (p<./0001). همچنین نتایج نشان داد که انزجار درمانی نسبت به دارودرمانی اثربخشی بیشتری داشته است (p<./0001).